Ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στο CERN (Large Hadron Collider) επέτυχε το πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ ενέργειας στις συγκρούσεις των στοιχειωδών σωματιδίων. Οι επιστήμονες που εργάζονται στην ευρωπαϊκή μηχανή κατάφεραν επιτυχώς να προκαλέσουν συγκρούσεις πρωτονίων σε πρωτοφανείς ενέργειες και αυτό σηματοδοτεί την έναρξη των εργασιών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανακάλυψη νέων θεμελιωδών αρχών της φυσικής.
Αυτές οι συγκρούσεις με ταχύτητες στα επτά τρισεκατομύρια ηλεκτρονιοβόλτ (TeV) θα προσφέρουν πληροφορίες για τη φύση του σύμπαντος. Ένας βασικός στόχος είναι να βρεθεί το σωματίδιο μποζόνιο του Higgs. Αυτό το σωματίδιο πιστεύεται ότι έχει ένα σημαντικό ρόλο στη δομή του Σύμπαντος και θα επιτρέψει στους επιστήμονες να εξηγήσουν γιατί η ύλη έχει μάζα - κάτι που, σε ένα θεμελιώδες επίπεδο, έχουν δυσκολία να κάνουν επί του παρόντος.
Αυτή η επίτευξη των 7 ΤΕV, η οποία πραγματοποιήθηκε σήμερα, την Τρίτη 30 Μαρτίου στις 1200 BST, ήταν η υψηλότερη ενεργειακή κατάσταση που έχει επιτευχθεί σε έναν επιταχυντή σωματιδίων.
Είναι γνωστό οτι τα επιτεύγματα στη Φυσική επηρεάζουν το σύνολο των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων και ειδικότερα δίνουν ώθηση σε όλες τις επιστήμες. Η Φαρμακευτική, η Ιατρική, η Βιολογία, είμαστε βέβαιοι γι' αυτό, θα ωφεληθούν τα μέγιστα από αυτά τα επιτεύγματα.
O LHC (Large Hadron Collider, στα ελληνικά Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων - Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων) είναι ένας επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων (αδρονίων) στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών CERN της Γενεύης.
Οι πρώτες δέσμες πρωτονίων άρχισαν να κυκλοφορούν στον επιταχυντή στις 10 Σεπτεμβρίου του 2008, σύντομα όμως παρουσιάστηκε πρόβλημα στους μαγνήτες του επιταχυντή. Έτσι η έναρξη της κανονικής του λειτουργίας μετατέθηκε αρχικά για την άνοιξη και πλέον για το καλοκαίρι του 2009.
Ο LHC είναι ο μεγαλύτερος με μέγιστη ενέργεια επιταχυντής στον κόσμο. Η χρηματοδότηση για την ολοκλήρωση της κατασκευής του καθώς και το κόστος λειτουργίας του καλύπτεται από τα συμβαλλόμενα μέλη Χώρες και με τη συνεργασία περισσότερων από έξι χιλιάδων φυσικών από τριάντα-τέσσερις χώρες, πανεπιστήμια και εργαστήρια. Με την ολοκλήρωση της κατασκευής του, που άρχισε το 1999, ξεκίνησε να χρησιμοποιείται για πειράματα από περισσότερους από οκτώ χιλιάδες φυσικούς από ογδόντα χώρες.
Ο επιταχυντής θα χρησιμοποιείται κυρίως για την έρευνα φαινομένων που θα προκύψουν από τη σύγκρουση δεσμών πρωτονίων-πρωτονίων, σε πολύ μεγάλες ενέργειες (7 ΤeV), όπως προκύπτει και το όνομά του. Η εγκατάστασή του πραγματοποιήθηκε στην υπάρχουσα υπόγεια σήραγγα του επιταχυντή LEP, με περιφέρεια 27 χιλιομέτρων και σε βάθος μεταξύ 50 και 175 μέτρων περίπου.Η τυχόν επαλήθευση της ύπαρξης του μποζονίου Χιγκς θα αποτελέσει και ένα πολύ σημαντικό βήμα στην αναζήτηση μίας Μεγάλης Ενοποιημένης Θεωρίας που προσπαθεί να ενοποιήσει τρεις από τις τέσσερις Θεμελιώδεις αλληλεπιδράσεις: τον ηλεκτρομαγνητισμό, την ισχυρή αλληλεπίδραση, και την ασθενή αλληλεπίδραση. Το μποζόνιο Χιγκς μπορεί επίσης να βοηθήσει να εξηγηθεί γιατί η απομείνουσα αλληλεπίδραση, η βαρύτητα, είναι τόσο ασθενής σε σύγκριση με τις άλλες τρείς.
Πηγές
Οι φωτογραφίες της NOSFAR είναι "screenshots" από το online webcast του CERN και από το Twitter κατά τη διάρκεια της απευθείας μετάδοσης ;)
http://lhc.web.cern.ch/lhc/
http://press.web.cern.ch/press/PressReleases/Releases2010/PR07.10E.html
Wikipedia
