Στην προσπάθειά μας να καταλάβουμε τι γίνεται με το "Ασκληπιείο Βούλας" και την σχέση με τον "Ερυθρό Σταυρό", το «Υγεία» και την εταιρεία Marfin, ανατρέξαμε στα Πρακτικά της Βουλής όπου συζητήθηκε εχθές ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΚΚΕ Βέρα Νικολαΐδου και του ΣΥΝ Θανάσης Λεβέντης. Παραθέτουμε λοιπόν τα Πρακτικά και τα συμπεράσματα δικά σας!ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Κύριοι συνάδελφοι, θα συζητηθούν μαζί, διότι έχουν κοινό αντικείμενο, η τρίτη πρώτου κύκλου, με αριθμό 35/31.10.2006 επίκαιρη ερώτηση της Βουλευτού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κυρίας Βέρας Νικολαϊδου και η τρίτη δευτέρου κύκλου, με αριθμό 25/31.10.2006 επίκαιρη ερώτηση του Βουλευτή του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αθανασίου Λεβέντη προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, σχετικά με τη συμφωνία του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία» με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, για την ανέγερση δύο μονάδων στο χώρο που στεγάζεται το Ασκληπιείο Βούλας κ.λπ..
Η ερώτηση της κυρίας Νικολαϊδου, έχει ως εξής:
«Πολλαπλές αντιδράσεις έχει προκαλέσει η συμφωνία του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία» με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, για την ανέγερση δύο μονάδων στο χώρο που στεγάζεται σήμερα το Ασκληπιείο Βούλας. Σύμφωνα με τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς, στη μία μονάδα θα στεγαστεί το νέο Ασκληπιείο με ενοίκιο αγοράς και στην άλλη το «Υγεία» θα αναπτύξει ιδιωτική μαιευτική κλινική και άλλες υπηρεσίες υγείας.
Όπως γίνεται φανερό, η συμφωνία αυτή, αποτελεί ένα ακόμα βήμα που εντείνει την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος υγείας και είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και που συνεχίζει να υλοποιεί η σημερινή Νέα Δημοκρατία.
Ερωτάται ο κύριος Υπουργός, τι μέτρα προτίθεται να πάρει η Κυβέρνηση ώστε:
Να ματαιώσει την επιχειρηματική συμφωνία, μεταξύ του Ε.Ε.Σ. και του «ΥΓΕΙΑ», η επιδίωξη της οποίας είναι το κέρδος.
Να εξασφαλίσει τη λειτουργία του Ασκληπιείου Βούλας σαν Δημόσιο Νοσοκομείο, με δωρεάν υπηρεσίες για το λαό, με χρηματοδότηση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό, με πλήρη κάλυψη σε επιστημονικό και άλλο προσωπικό πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με σύγχρονη τεχνολογική και ιατρική υποδομή, ώστε να ανταποκρίνεται στο Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα που πρέπει να έχει».
Η ερώτηση του κ. Λεβέντη έχει ως εξής:
«Με τη μέθοδο της αντιπαροχής επιχειρείται από την κυβέρνηση η παράδοση της δημόσιας υγείας σε ιδιώτες, στα πλαίσια σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Το οικόπεδο του Ασκληπιείου Βούλας ένας από τους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου και από τα ακριβότερα ακίνητα της Ανατολικής Αττικής, εκχωρείται στους διαχειριστές του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία», το οποίο ελέγχει ως στρατηγικός επενδυτής ο τραπεζικός όμιλος «Μαρφίν».
Η συμφωνία, με βάση δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου, προβλέπει ότι με τη μέθοδο της αντιπαροχής το «Υγεία» αναλαμβάνει να κατασκευάσει με δική του επένδυση ένα καινούργιο νοσοκομείο 40.000 τ.μ. που θα ανήκει στον Ε.Ε.Σ. και όπου θα μεταφερθεί το υπάρχον Ασκληπιείο Βούλας καθώς και την κατασκευή ενός ιδιωτικού μαιευτηρίου 16.000 τ.μ. που θα ανήκει στον όμιλο «Υγεία». Με το άρθρο 1 του ν. 1821/1998 το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε την υποχρέωση καταβολής ενοικίου στον Ε.Ε.Σ. για την ένταξη του Ασκληπιείου στο δημόσιο σύστημα υγείας, καθώς και την υποχρέωση για την αποπληρωμή όλων των τότε χρεών του Ε.Ε.Σ..
Η νέα συμφωνία δίνει τη δυνατότητα στο «Υγεία» να κατασκευάσει στο χώρο και άλλες ιδιωτικές μονάδες για παροχή υπηρεσιών υγείας, ιατρικής φροντίδας και εκπαίδευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία του δημόσιου τομέα υγείας.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κύριος Υπουργός:
Γιατί η κυβέρνηση συναίνεσε στην εκχώρηση σημαντικών περιουσιακών στοιχείων του Ε.Ε.Σ. στον ιδιωτικό τομέα, όταν μάλιστα στηρίζει οικονομικά τον Ε.Ε.Σ.; Το νέο νοσοκομείο Ασκληπιείο θα είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ και αν ναι πόσο προβλέπεται να είναι το νέο κόστος επινοικίασής του;
Πόσο κοστίζει σήμερα η επινοικίαση του Ασκληπιείου από τον Ε.Ε.Σ., τι ποσά κατέβαλλε μέχρι σήμερα για την επινοικίαση του νοσοκομείου και ποιο το ύψος των χρεών του Ε.Ε.Σ. που αποπλήρωσε το ελληνικό δημόσιο;».
Ο Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Γιαννόπουλος, έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να απαντήσω στα εύλογα ερωτήματα των εκλεκτών συναδέλφων, όσον αφορά το Ασκληπιείο Βούλας και παράλληλα, μέσω της Εθνικής Αντιπροσωπείας, και στους εργαζόμενους του Ασκληπιείου Βούλας, που έχουν εύλογες ανησυχίες για το μέλλον του νοσοκομείου και των εργασιακών τους σχέσεων, χωρίς να κάνω οποιαδήποτε αναφορά σε κινητοποιήσεις τις οποίες έχουν και προφανώς αυτές εκπορεύονται από την ανησυχία, όπως προείπα. Θα μας δοθεί, λοιπόν, η δυνατότητα να λύσουμε αυτό το γρίφο που πλανάται για την τύχη του Ασκληπιείου Βούλας.
Όπως θα ξέρετε, κύριοι συνάδελφοι, στις 28 Μαϊου 1985, με τους αείμνηστους, τον τότε Υπουργό Υγείας, Γεώργιο Γεννηματά και καθηγητή και Πρόεδρο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, Ορέστη Λουρίδη, υπεγράφη μία ιστορική συμφωνία μεταξύ του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του ελληνικού δημοσίου.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις επί δεκαετίες ολόκληρες ερυθροσταυρικές ιδέες, προσφορές, στον ελληνικό λαό. Υπήρξε όμως τότε μια επιταγή, να δημοσιοποιηθεί ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός χωρίς αυτό να αποτελέσει στοιχείο μείωσης, τότε και μελλοντικά, των προσφορών που είχε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός. Γι’ αυτό κιόλας υπήρξαν ορισμένες συμφωνίες.
Και θα πρέπει να τις έχετε δει, κύριοι συνάδελφοι, στον νόμο ο οποίος επακολούθησε, ο 1821. Θα τον διαβάσω επιγραμματικά σε δυο άρθρα του για να δείτε ακριβώς το ανυπόστατο των ορισμένων αιτιάσεων που έχετε για την τύχη του Ασκληπιείου Βούλας.
Στο άρθρο 4 αναφέρεται συγκεκριμένα «δικαιώματα πλην κυριότητος και υποχρεώσεις του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στα μετατρεπόμενα νοσοκομεία και τις αποκεντρωμένες οργανικές τους μονάδες περιέρχονται στα δημιουργούμενα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου» δηλαδή, Ερυθρός Σταυρός, Κοργιαλλένειο, Μπενάκειο και Ασκληπιείο. «Στα κατά χρήση παραχωρούμενα κτίρια, κτίσματα, εγκαταστάσεις οικοπεδικές εκτάσεις στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου μπορούν να εκτελούνται απ’ αυτά κτιριακές διαρρυθμίσεις, επεκτάσεις, προσθήκες, επισκευές, βελτιώσεις, ανεγέρσεις αντικαταστάσεις που κρίνονται αναγκαίες για τη λειτουργία των νοσοκομείων ή άλλων μονάδων του ΕΣΥ, περιφερειακές οργανικές μονάδες των δημιουργημένων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου». Δηλαδή, εμείς ως δημόσιο, ως Υπουργείο Υγείας ήμασταν υποχρεωμένοι σύμφωνα με την σύμβαση, σύμφωνα με τον ν. 1821 να παρεμβαίνουμε και να κάνουμε τις οποιεσδήποτε επισκευές, προσθήκες, εγκαταστάσεις, ανεγέρσεις κτιρίων στο ήδη υπάρχον νοσοκομείο. Αυτή ήταν η πρακτική η οποία και μέχρι σήμερα εφαρμοζόταν.
Και πάμε στο άρθρο 6 που δίνει ακριβώς την απάντηση για υπενοικίαση του Ασκληπιείου προς το ελληνικό δημόσιο. Τι λέει εκεί; «Για την εκπλήρωση του σκοπού και της αποστολής του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού εγγράφεται από το έτος 1986 στον κρατικό προϋπολογισμό ετήσια επιχορήγηση», όχι ενοίκιο, «500 εκατομμυρίων δραχμών αναπροσαρμοζόμενο κατ’ έτος από το έτος 1987». Για το δεύτερο εξάμηνο του 1985 ο νομοθέτης κάνει μια ρύθμιση τότε το 1988 και λέει «επιχορηγείται με το ποσό των 300 εκατομμυρίων με άμεση καταβολή», δηλαδή το 1988, «των εκατόν πενήντα εκατομμυρίων δραχμών».
Όλα τα χρέη του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού που είχαν τότε συσσωρευτεί έρχεται το ελληνικό δημόσιο να τα καλύψει. Και μάλιστα αναφέρεται σαφώς εκεί στην ιστορική αυτή συμφωνία. Θα προσκόμιζε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός τις οποιεσδήποτε ανάγκες του κατά την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων του για την εκπλήρωση του σκοπού του βάσει καταστάσεως χρεών, μαζί με τους τόκους τοκοχρεολύσια κ.λπ. και το δάνειο το οποίο είχε επισυναφθεί. Το ελληνικό δημόσιο θα αναλάμβανε την αποπληρωμή αυτών ακριβώς των χρηματικών ποσών που είχε τότε, το 1988.
Έρχεται λοιπόν τώρα ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός ο οποίος έχει την κυριότητα της γηπεδικής αυτής εκτάσεως και εμείς έχουμε τη χρήση όσον αφορά σε όλα τα νοσηλευτικά συγκροτήματα που βρήκαμε. Και τα ξέρετε πολύ καλά και σε ποια κατάσταση βρίσκονται –πολλά σε αθλιότητα- και τα προβλήματα τα οποία κατά καιρούς είχαμε και τα δισεκατομμύρια που έχουν επενδυθεί σε αυτό το νοσοκομείο. Και κάνει μια συμφωνία ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και κάποιο ιδιωτικό θεραπευτήριο που πίσω από το ιδιωτικό θεραπευτήριο είναι μια τράπεζα Marfin κ.λπ.
Εμείς λοιπόν τι ζητάμε; Ζητάμε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας. Δηλαδή ζητάμε το Νοσοκομείο, το οποίον έχουμε, να είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, ισότιμο με αυτό που υπάρχει από πλευράς κλινών και πιθανόν με περισσότερες κλίνες. Ακόμη, δεν αλλοιώνονται και δεν μετατρέπονται οι εργασιακές σχέσεις όλων των εργαζομένων-εμπλεκομένων στο Ασκληπιείο Βούλας. Κατά αυτό τον τρόπο παρέχεται η δυνατότητα σε αυτή την περιοχή, η οποία έχει –προσέξτε- ξενοδοχειακά υποβαθμισμένες υποδομές, να δώσουμε κάτι σύγχρονο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Διπλάσιος χρόνος της μίας, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Υπερέβημεν και το διπλάσιο. Απέναντί σας είναι το ρολόι. Βλέπετε μακριά;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Δεν νομίζω ότι υπάρχει πίεση χρόνου, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Υπάρχει, γιατί είναι επτά οι επίκαιρες ερωτήσεις.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Είναι πολύ ενδιαφέρον το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Είναι ενδιαφέρον.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Και νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο ενημερώνεται και ο ελληνικός λαός για την τύχη του Ασκληπιείου Βούλας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ασφαλώς. Έχετε όμως και δευτερολογία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Τελειώνοντας λοιπόν την πρωτολογία μου, κύριοι συνάδελφοι, κυρία Νικολαϊδου, κύριε Λεβέντη, λέω ότι πάνω στο θέμα αυτό η Κυβέρνηση τοποθετείται κρυστάλλινα όσον αφορά την τύχη του Νοσοκομείου και τις σχέσεις εργασίας που θα έχουν οι νοσοκομειακοί γιατροί και όλοι οι λειτουργοί της υγείας.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Υπουργέ.
Κυρία ΝικολαΪδου έχετε το λόγο για δύο λεπτά.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, είπατε περίπου τα ίδια με περισσότερες λεπτομέρειες με αυτά που είπατε προχθές σε μία τηλεοπτική βραδινή εκπομπή. Επειδή μας ακούει ο ελληνικός λαός, η ουσία είναι ότι αυτή τη στιγμή γίνεται αντικατάσταση ενός δημόσιου νοσοκομείου με ένα ιδιωτικό. Αυτό είναι το πρόβλημα που συζητάμε.
Παράλληλα, ξεσκεπάζεται και ο ρόλος των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Διότι ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός είναι μία τέτοια οργάνωση, που με τις πλάτες και τη στήριξη του κράτους, πέρα από τα χρέη που ξεχρεώσατε και ξεπληρώσατε, γίνεται τώρα επιχειρηματίας κι έρχεται να εκμεταλλευτεί ό,τι καινούργιο θα γίνει στο χώρο, επειδή ακριβώς έχει την ιδιοκτησία, όπως μας περιγράψατε, με τους νόμους που έχετε ψηφίσει και εσείς στο παρελθόν παρέα με το ΠΑ.ΣΟ.Κ όλο το προηγούμενο διάστημα. Γιατί πραγματικά οι εξελίξεις δεν είναι τίποτε το καινούργιο. Είναι μία συνέχεια της προηγούμενης κυβέρνησης. Ξεκίνησε με την ιδιωτικοποίηση κάποιων λειτουργιών στα νοσοκομεία –σίτιση, φύλαξη- με την διοχέτευση πελατείας μέσω του Ι.Κ.Α. πάλι σε ιδιωτικά νοσοκομεία, με την επινοικίαση κρεβατιών μονάδων εντατικής θεραπείας κ.λπ. Η πολιτική σας είναι η ιδιωτικοποίηση των πάντων. Και αυτή τη στιγμή έρχεται να αντικατασταθεί ένα Νοσοκομείο, το οποίο είναι και το μοναδικό δημόσιο Νοσοκομείο σε μια περιοχή τεράστια, στη Νοτιοανατολική Αττική, το οποίο εξυπηρετεί τουλάχιστον δύο εκατομμύρια μόνιμους κατοίκους. Αυτή είναι η ουσία και γι’ αυτό ακριβώς εμείς διαφωνούμε και ανησυχούμε. Και ανησυχούν και οι εργαζόμενοι, ανησυχούν και οι κάτοικοι της περιοχής, που απ’ ό,τι φαίνεται οι κινητοποιήσεις τους είναι τέτοιες που δεν θα αφήσουν να υλοποιηθεί μια τέτοια επαίσχυντη –επιτρέψτε μου την έκφραση- συμφωνία, όπου ξεπουλιούνται τα πάντα.
Εμείς ζητάμε απάντηση -γιατί δεν έχετε απαντήσει- στο πώς θα εξασφαλιστεί όχι στα λόγια και μόνο με τα δελτία Τύπου που βγαίνουν από το Υπουργείο και όπου ο κ. Αβραμόπουλος λέει ότι πρέπει να διατηρηθεί ο δημόσιος χαρακτήρας, ενώ πριν από μερικές ημέρες ο ίδιος πάλι έκανε δηλώσεις λέγοντας ότι τα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να φέρνουν έσοδα στο κράτος και όχι να δημιουργούν μαύρη τρύπα.
Με συγχωρείτε, κύριε Υπουργέ, αλλά μαύρη τρύπα είναι μέχρι τώρα η ίδια η πολιτική σας. Αυτές οι εξελίξεις θα έχουν επιπτώσεις τόσο στο σύστημα υγείας όσο και στους ίδιους τους εργαζόμενους. Και μην προσπαθείτε τώρα με κάποιες διακηρύξεις να μας πείσετε ότι θα διαφυλαχθούν τα δικαιώματά τους. Ποια δικαιώματα τους; Στον ίδιο χώρο, αφού γκρεμιστεί και μεταφερθεί το παλιό Ασκληπιείο, θα λειτουργούν ιδιωτικές μονάδες. Μπορεί κανείς να φανταστεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση σε κανένα επίπεδο. Και ποιος βέβαια θα μπορεί να πηγαίνει στις ιδιωτικές μονάδες; Αυτοί που έχουν χρήματα. Ο πολύς ο κόσμος, ο λαϊκός κόσμος θα φοβάται και απ’ έξω να περάσει. Και δεν είναι μόνο αυτό το Νοσοκομείο. Απ’ ό,τι φαίνεται, με τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα την ίδια τύχη θα έχουν και τα άλλα νοσοκομεία.
Ο απλός πολίτης θα φοβάται να περάσει στην κυριολεξία απέξω διότι δεν θα του προσφέρονται ούτε τα στοιχειώδη.
Αυτή είναι η κατάσταση. Δεν έχετε απαντήσει βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε.
Ο κ. Λεβέντης έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, μιλήσατε για εύλογες ανησυχίες για το μέλλον του νοσοκομείου και των εργασιακών σχέσεων. Όντως υπάρχουν τέτοιες ανησυχίες και είναι εύλογες και στηρίζονται σε στέρεες βάσεις από την οδυνηρή εμπειρία που έχουν οι εργαζόμενοι αλλά και όλος ο ελληνικός λαός.
Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Είπατε -και επικαλεστήκατε μάλιστα και το νόμο και διαβάσατε και άρθρα- ότι έγινε μία ιστορική συμφωνία και παραχωρείται η χρήση αλλά η κυριότητα παραμένει στον Ερυθρό Σταυρό και το ελληνικό δημόσιο έχει τη δυνατότητα να κάνει και κτίρια εκεί.
Εμείς το ζητούσαμε πάντοτε αυτό. Είχαμε μια επιφύλαξη από τότε σαν ιατρικό κίνημα γι’ αυτή τη συμφωνία γιατί φοβόμασταν ότι θα δημιουργηθούν τέτοια προβλήματα και ζητούσαμε την πλήρη δημοσιοποίηση. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, δεν είναι του παρόντος. Τότε μπορούσε να κάνει κτίρια το ελληνικό δημόσιο. Και όταν ζητάγαμε να φτιαχτεί καινούργιο νοσοκομείο, έλεγαν ότι η διαθήκη απαγορεύει να κατεδαφιστούν τα παλιά κτίρια.
Τι γίνεται τώρα, κύριε Υπουργέ; Ποια είναι η συμφωνία; Εδώ δεν έρχεται το δημόσιο να κατασκευάσει κτίρια, έρχεται ο Ερυθρός Σταυρός, ο οποίος έχει μεν την κυριότητα του χώρου, αλλά κατά τα άλλα η όλη χρήση είναι του ελληνικού δημοσίου. Και τι κάνει τώρα το πονηρό ελληνικό δαιμόνιο, ο Ερυθρός Σταυρός, η υγεία και πίσω από αυτό η MARFIN; Μια μπαγαμποντιά: Θα αφήσουμε ένα απολειφάδι το οποίο θα γίνει καινούργιο κτίριο που θα είναι για το δημόσιο και όλο το άλλο, το φιλέτο, θα το πάρει η MARFIN, που θα της δοθεί με αντιπαροχή. Δηλαδή θα το ιδιωτικοποιήσει, θα το κάνει δική της περιουσία. Αυτό εγώ καταλαβαίνω όταν λέμε αντιπαροχή. Γιατί για αντιπαροχή μίλησε και ο εκπρόσωπος του Υπουργείου στη σύσκεψη που έγινε στη διοίκηση του νοσοκομείο πριν από λίγες μέρες.
Κύριε Υπουργέ, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ξέρουμε την αδυναμία που έχει η Κυβέρνηση στον ιδιωτικό τομέα της υγείας και τον οποίο πριμοδοτεί με χίλιους δύο τρόπους. Είναι παλιές αμαρτίες που έρχονται και από το παρελθόν και τις προηγούμενες κυβερνήσεις και φθάνει σχεδόν ο ελληνικός λαός να πληρώνει το 50% από την τσέπη του. Αλλά αυτού του είδους οι συμφωνίες εσάς σας βρίσκουν σύμφωνους; Δηλαδή να μείνει ένα μικρό μέρος του νοσοκομείου, του χώρου, αυτού του εξαίρετου χώρου, για το δημόσιο; Το οποίο βέβαια δεν θα είναι πάλι δημόσιο, θα είναι κτίριο του Ερυθρού Σταυρού που θα έχει υπενοικιάσει. Και ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει, όπως είπατε, και τα χρέη και τις επιχορηγήσεις. Τι κέρδισε δηλαδή από αυτή την ιστορία;
Το άλλο το εξοργιστικό, κύριε Υπουργέ, είναι ότι αυτή τη στιγμή ο Ερυθρός Σταυρός συμπεριφέρεται σαν καιροσκόπος. Και αυτό είναι πραγματικά προσβλητικό για την ιστορία και για όλη την προσφορά του, η οποία είναι μεγάλη.
Να σας θυμίσω μόνο τούτο: Ο Ερρίκος Ντυνάν όταν έκανε την κίνηση του Ερυθρού Σταυρού, το έκανε για τους αδύναμους, για τους άπορους, γι’ αυτούς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα. Και πέθανε ο ίδιος σε φτωχοκομείο. Και όμως ο Ερυθρός Σταυρός έρχεται τώρα και εμπορεύεται την υγεία με αυτό τον ξεδιάντροπο τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε πολύ.
Ο κύριος Υπουργός έχει το λόγο.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κύριε Λεβέντη, δεν μπόρεσα να καταλάβω τη λογική σας στην τελευταία σας αποστροφή ότι ο Ερρίκος Ντυνάν που ήταν ο ιδρυτής του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού πέθανε σε φτωχοκομείο. Εκτός αν θέλετε όλοι οι Έλληνες ως μάρτυρες αυτής της ιστορικής μνήμης του μεγάλου Ερρίκου Ντυνάν να πεθάνουν σε φτωχοκομεία.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ένα παράδειγμα είπα ότι τα έδινε όλα για τους φτωχούς.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αν είναι αυτή η λογική σας, όπως αντιλαμβάνεστε μας ακούνε, μας βλέπουν και μας κρίνουν.
Σέβομαι την ιδεολογίας σας. Σέβομαι την κομματική σας τοποθέτηση. Θα πρέπει κάποτε να καταλάβετε και επειδή είστε εκλεκτός συνάδελφος και έχουμε συνεργαστεί πλειστάκις, ότι και εκεί ακόμη που υπήρξαν αυτά τα μοντέλα του πλήρους κρατισμού του χώρου της υγείας, άλλαξαν πια. Καταλάβετέ το. Ελληνικές επιχειρήσεις στο χώρο της υγείας δραστηριοποιούνται και έχουν δραστηριοποιηθεί στο χώρο της υγείας σ’ αυτά τα κράτη.
Πρέπει, λοιπόν, εδώ στην πατρίδα μας να παραμείνουμε στην αθλιότητα; Και άκουσα τη συνάδελφο, την κ. Νικολαΐδου, που είπε ένα ωραίο, ότι είμαστε μια ωραία παρέα με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., που όλοι μαζί, οι δυο μας δηλαδή, συνυπογράψαμε.
ΒΕΡΑ ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ: Μαζί ψηφίσατε και συνυπογράφετε τα πάντα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Κυρία Νικολαΐδου, αν για την αναβάθμιση των υπηρεσιών υγείας που προσφέρουμε στον ελληνικό λαό, είμαστε παρέα με το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είμαστε μια ωραία παρέα και θα προχωρήσουμε μαζί και θέλουμε και εσάς σε τέτοιες πρωτοβουλίες και δραστηριότητες, διότι θα πρέπει να ξέρετε ότι ο Έλληνας πολίτης, αυτός που πάσχει, αυτός που νοσεί, δεν κάνει επιλογή αν είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ή αν είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Ζητεί, απαιτεί να έχει υπηρεσίες υγείας αναβαθμισμένες και ποιοτικά ίδιες στο κέντρο και στην περιφέρεια. Αυτό ζητάει ο ελληνικός λαός.
Ας έρθουμε, λοιπόν, τώρα στο θέμα ακριβώς της συμβάσεως αυτής. Κύριε Λεβέντη, κυρία Νικολαΐδου, αν είχατε τις οποιεσδήποτε ενστάσεις πάνω στο θέμα αυτό της κυριότητος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και της συμβάσεως που υπέγραψε, θα μπορούσατε να πείτε: Γιατί ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός μονομερώς έκανε αυτήν την επιλογή και δεν έκανε κάτι άλλο σε επίπεδο διεθνούς διαγωνισμού; Αυτά θα τα ζητήσετε ιδιωτικά από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, διότι, όπως αντιλαμβάνεστε, η ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι καμιά κυβέρνηση ολιγαρχίας και δεν είναι καμιά κυβέρνηση επαναστατική. Λειτουργούμε σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, σε ένα δημοκρατικό περιβάλλον και αντιλαμβάνεστε ότι εμείς δεν μπορούμε να επιβάλλουμε αρχές και κανόνες που ξεφεύγουν από τη νομιμότητα, ξεφεύγουν από το Σύνταγμα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Τι θα απομείνει τελικά;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εσείς λοιπόν, μπορεί να έχετε τέτοια διάθεση. Δεν κάνω καμία κριτική πάνω σε αυτήν την επαναστατική σας διάθεση, αλλά να έρθω ακριβώς στην επιχειρηματολογία που αναπτύξατε ότι πώς θα είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Τι άλλο να σας πούμε;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Σε ποιο κομμάτι πείτε μας, κύριε Υπουργέ.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Δεν έχω τίποτε άλλο να πω παρά μόνο στη συγκεκριμένη τοποθέτηση του Υπουργού, του κ. Αβραμόπουλου, που αναφέρει ότι η συμφωνία ανάμεσα σε δυο φορείς ιδιωτικού δικαίου για την αξιοποίηση του οικοπέδου ιδιοκτησίας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Ασκληπιείου Βούλας μπορεί να υλοποιηθεί μόνο με την προϋπόθεση ότι το νοσοκομείο, το Ασκληπιείο Βούλας, θα διατηρήσει το δημόσιο χαρακτήρα το στο πλαίσιο του Εθνικού Συστήματος Υγείας, κάτι εξάλλου για το οποίο έχει διαβεβαιωθεί και από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Παράλληλα, οι θέσεις εργασίας, το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων δεν μπαίνει σε καμία διαπραγμάτευση.
Εάν δίπλα σε αυτό το νοσοκομείο, το καινούργιο που θα ανεγερθεί, που δεν ξέρω και εγώ πότε θα ανεγερθεί και υπό ποιες προϋποθέσεις, αλλά εμείς είμαστε σύμφωνοι ότι πρέπει να γίνει ένα σύγχρονο νοσοκομείο…
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ποιος το ξέρει, κύριε Υπουργέ;
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): …που νομίζω ότι και εσείς ενδομύχως έχετε αυτήν την τοποθέτηση, ασχέτως αν είσαστε υποχρεωμένοι για συγκεκριμένους λόγους να έχετε μια διαφορετική εκπεμπομένη άποψη, πιστεύω λοιπόν ακριβώς αυτό, ότι το νοσοκομείο θα αναβαθμίσει την περιοχή.
Οι δε παράλληλες νοσηλευτικές δραστηριότητες, είτε στο επίπεδο ενός υποθετικού ανεγειρομένου μαιευτηρίου δεν θα απαξιώσει τη γυναικολογική-μαιευτική κλινική του δημόσιου νοσοκομείου. Ελεύθερη επιλογή έχουμε θεραπευτηρίου και γιατρού, όποιος θέλει θα προτιμήσει το δημόσιο τομέα, όποιος έχει τη δυνατότητα θα πάει στον ιδιωτικό τομέα. Αφορισμοί τέτοιας μορφής που λέμε και περιχαρακώνουμε τους ασθενείς μας, τους συνανθρώπους μας, τους συμπολίτες μας λέγοντας «δεν έχεις δικαίωμα πρόσβασης σε τέτοια θεραπευτήρια» νομίζω ότι ανήκουν σε άλλες εποχές και σε άλλες χώρες που ήδη τώρα έχουν μπει σε μια άλλη τροχιά. Άρα, λοιπόν, μην ανησυχείτε και όλα ομαλώς θα εξελιχθούν.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Τραγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.
Πηγή
Πρακτικά Ελληνικού Κοινοβουλίου
http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?file=syne061103.txt
