Σε μερικά Νοσοκομεία (σε λίγα δυστυχώς) οι εξετάσεις φαρμακοκινητικής γίνονται στα Νοσοκομειακά Φαρμακεία από Νοσοκομειακούς Φαρμακοποιούς οι οποίοι έχουν και την επιστημονική ευθύνη των αποτελεσμάτων. Αυτό το τελευταίο το διευκρινίζουμε διότι στα Βιοχημικά Εργαστήρια μπορεί να εκτελούν τις εξετάσεις Βιοχημικοί, Βιολόγοι ή Χημικοί αλλά την επιστημονική ευθύνη την έχουν οι Μικροβιολόγοι Ιατροί οι οποίοι και μπορούν να ιδρύουν και Ιδιωτικά Μικροβιολογικά - Βιοχημικά Εργαστήρια.
Το ερώτημα είναι εάν μπορεί ένας Φαρμακοποιός να αγοράσει ένα μηχάνημα και να εκτελεί εξετάσεις φαρμακοκινητικής στο Εργαστήριο του Ιδιωτικού του Φαρμακείου. Ή εάν μπορεί ένας Νοσοκομειακός Φαρμακοποιός, ο οποίος αποφάσισε να ιδιωτεύσει, να εφαρμόσει τις γνώσεις του και να ιδρύσει ένα Ιδιωτικό Εργαστήριο Φαρμακοκινητικής.
Σας θυμίζω ότι υπάρχει/υπήρχε ένας νόμος (ο Ν.103/1973 εάν θυμάμαι καλά) ο οποίος αναφερόταν στην Εξειδίκευση/Ειδικότητα της Κλινικής Χημείας και σύμφωνα με τον οποίο όποιος Φαρμακοποιός, Βιοχημικός, Βιολόγος ή Χημικός εργαζόταν επί 5 πέντε έτη σε Εργαστήριο Κρατικού Νοσοκομείου μπορούσε να λάβει την ειδικότητα της Κλινικής Χημείας. Απ' όσο γνωρίζω αυτός ο νόμος δεν έχει εφαρμοστεί μετά από παρεμβάσεις των Μικροβιολόγων Ιατρών (αλλά δεν παίρνω και όρκο για την ακρίβεια των στοιχείων διότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που εργαζόμουν σε Εργαστήριο Νοσοκομείου).
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία οι απόφοιτοι των τμημάτων Βιοεπιστημών στην χώρα μας έχουν τις δυνατότητες ίδρυσης και λειτουργίας Τραπεζών Κρυοσυντήρησης και Εργαστηρίων Αναλύσεων Βιολογικών Υλικών, εφόσον διαθέτουν και 2ετή εμπειρία στο σχετικό αντικείμενο.ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Η ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ: Πρόκειται για τα εργαστήρια που πραγματοποιούν βιοχημικές, ανοσοβιολογικές, αιματολογικές, κ.τ.λ. αναλύσεις. Η ίδρυση και λειτουργία των Εργαστηρίων Ανάλυσης Βιολογικών Υλικών απο τους Βιοεπιστήμονες γίνεται με την μορφή Εργαστηρίων Αναφοράς (ΕΑ) η Εργαστηρίων Ελέγχου Ποιότητας. Τα εργαστήρια αυτά αδειοδοτούνται απο τις αντίστοιχες Νομαρχίες και μπορούν να παραγματοποιούν αναλύσεις βιολογικών δειγμάτων με αντικείμενο την Βιοχημεία (Κλινική Χημεία συνηθίζεται να λέγεται για ιστορικούς λόγους), την Ανοσοβιολογία, την Μοριακή Βιολογία, την Γενετική, κ.α.
Να διευκρινίσουμε ότι τα εργαστήρια αυτά δέχονται κατά κανόνα δείγματα απο τα γνωστά «Μικροβιολογικά» (Βιοπαθολογικά) εργαστήρια στα οποία και αποστέλλουν τις απαντήσεις τους. Πρόκειται για εργαστήρια δηλαδή «παροχής υπηρεσιών προς τρίτους» η όπως –κακώς- συνηθίζεται να λέγονται «Εργαστήρια Φασόν».
Η νομοθεσία που ισχύει σήμερα για τον ιδιωτικό τομέα (Π.Δ. 84/2005) επιτρέπει την ίδρυση και λειτουργία των εργαστηρίων Μικροβιολογίας, Βιοχημείας, Παθολογικής Ανατομικής, Αιματολογίας και Κυτταρολογίας μόνο στους γιατρούς κατόχους της σχετικής ειδικότητας (εκτός τους Αιματολόγους!).
Ειδικά τα Εργαστήρια Βιοχημείας (Κλινικής Χημείας) επιτρέπεται να ιδρύουν και να έχουν την ευθύνη τους, οι κάτοχοι της μεταπτυχιακής «Ειδικότητας Κλινικής Χημείας» σύμφωνα με το ΠΔ 131/1973, ανεξάρτητα απο το βασικό πτυχίο τους (Βιολογίας, Ιατρικής, Χημείας,...). Η ειδικότητα αυτή δεν …επιτρέπεται να πραγματοποιείται στην Ελλάδα και οι κάτοχοι αυτής (με μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών απο το εξωτερικό)που έχουν αδειδοτηθεί απο το Υπ. Υγείας (ΚΕΣΥ) μετά το 1973 είναι περίπου 30.
Με βάση το παραπάνω νομικό πλαίσιο είναι πολλοί συνάδελφοι Βιοεπιστήμονες που είτε εργάζονται στα ΕΑ είτε έχουν ιδρύσει και έχουν την ευθύνη αυτών των εργαστηρίων με αντικείμενο τις Βιοχημικές, Αιματολογικές, Ανοσοβιολογικές κ.α. εξετάσεις, αλλά και τις εξετάσεις Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής. Η ίδρυση –και επιτυχημένη- λειτουργία των ΕΑ εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο απο την ολοκληρωμένη επιχειρηματική μελέτη.
Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τα παραπάνω ισχύουν συνήθως, αλλά τα εργαστήρια αυτά μπορούν και συνάπτουν συνεργασίες με φαρμακευτικές εταιρίες η βιομηχανίες (όπως για τον έλεγχο Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών) η έχουν ερευνητικές δραστηριότητες με τους παραπάνω φορείς η ερευνητικά κ.α. ιδρύματα.